W prestiżowym magazynie PLOS ONE opublikowane zostały badania naukowe dotyczące składu chemicznego i aktywności biologicznej czerwonego propolisu brazylijskiego.
W ostatnich latach produkty pszczelarskie, takie jak propolis, zyskały na popularności dzięki swoim licznym korzyściom zdrowotnym. Czerwony brazylijski propolis, wytwarzany przez pszczoły Tetragonula, wyróżnia się bogactwem związków bioaktywnych, w tym flawonoidów, izoflawonoidów i fenoli, które mają potencjalne zastosowanie w medycynie i farmakologii. Artykuł opublikowany właśnie w magazynie PLOS ONE omawia badania nad składem chemicznym i aktywnością biologiczną czerwonego brazylijskiego propolisu, ze szczególnym uwzględnieniem jego działania przeciwko pasożytowi o nazwie Świdrowiec nagany (Trypanosoma brucei), powodującego chorobę pasożytniczą o nazwie trypanosomoza afrykańska (śpiączka afrykańska) oraz przeciwko ludzkim liniom komórek białaczkowych.
Przebieg badań
Badania zostały przeprowadzone przez naukowców z King Saud University i Saudi Food and Drug Authority. Propolis został zebrany w Maceio (Brazylia), a następnie poddany analizie w Arabii Saudyjskiej. Wykorzystano zaawansowane techniki, takie jak LC-MS, spektroskopia NMR oraz chromatografia kolumnowa, do określenia składu chemicznego i izolacji głównych związków.
Próby ekstrakcji przeprowadzono za pomocą 70% etanolu, a następnie oczyszczono otrzymany ekstrakt, stosując chromatografię kolumnową i chromatografię żelową.
Skład chemiczny
Analiza LC-MS ujawniła obecność 29 związków wtórnych w czerwonym propolisie, w tym:
- Flawonoidy: hesperetyna, ramnetyna, apigenina.
- Izoflawonoidy: daidzeina, formononetyna, kalikozyna.
- Fenole: kwas benzoesowy, kwas szikimowy.
- Triterpenoidy: gipsogenina.
Związki te odpowiadają za różnorodne właściwości biologiczne propolisu.
Badania biologiczne
- Działanie przeciwko pasożytom
Propolis badano pod kątem skuteczności przeciwko Trypanosoma brucei, pasożytowi wywołującemu afrykańską śpiączkę. Frakcja FB-3 wykazała najwyższą aktywność (MIC = 1,6 μg/ml), znacznie przewyższając surowy ekstrakt (MIC = 12,4 μg/ml). Wyizolowane związki, likwirytygenina i kalikozyna, miały umiarkowaną aktywność z MIC odpowiednio 8,5 i 8,7 μg/ml. - Aktywność cytotoksyczna
Ekstrakty i wyizolowane związki testowano również na ludzkiej linii komórkowej białaczki (U937). Frakcja FB-3 oraz kalikozyd wykazywały wysoką cytotoksyczność, porównywalną z kontrolą standardową (IC50 = 45,1 i 35,8 μg/ml).
Znaczenie badań
Wyniki te potwierdzają, że czerwony brazylijski propolis jest bogatym źródłem bioaktywnych fenoli, które mogą być wykorzystane w farmakologii. Aktywność przeciwko śpiączce afrykańskiej wskazuje na potencjalne zastosowanie w leczeniu chorób pasożytniczych, podczas gdy właściwości cytotoksyczne mogą być wykorzystane w terapii nowotworowej.
Propolis oferuje także możliwości rozwoju nutraceutyków (żywności cechującej się korzystnym wpływem na zdrowie oraz dużą wartością odżywczą), które mogłyby wspierać zdrowie w sposób naturalny i bezpieczny. Niemniej jednak badania te otwierają drogę do dalszych analiz, które mogłyby objąć inne potencjalne zastosowania i składniki bioaktywne.
Podsumowanie
Czerwony brazylijski propolis to niezwykły dar natury, którego skład i właściwości biologiczne oferują szerokie możliwości zastosowań medycznych i farmaceutycznych. Wymaga on jednak dalszych badań, aby w pełni zrozumieć jego potencjał i zapewnić standaryzację produktów na jego bazie.
Link do badań: https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0313987
Ilustracja: Badania nad propolisem, wygenerowana przez AI
Serwis ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej, a treść artykułów nie stanowi fachowej porady medycznej. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za zastosowania informacji zamieszczonych na stronach serwisu.
